Χαλάνδρι: Ο Δήμος, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση και στη μέση οι Ρομά

Πορεία διαμαρτυρίας στη λεωφόρο Μεσογείων προς τα γραφεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης πραγματοποίησαν σήμερα το πρωί οι Ρομά που κατοικούν από τις αρχές τις δεκαετίας του 1970 σε καταυλισμό δίπλα στο σταθμό του μετρό του Νομισματοκοπείου. Οι Ρομά διαμαρτυρήθηκαν για την επικείμενη κατεδάφιση του καταυλισμού τους – ένα ζήτημα που ταλανίζει την ζωή τους αρκετούς μήνες τώρα.  Του Νίκου Μίχου

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, Δημήτρη Καλογερόπουλου, η κατεδάφιση του καταυλισμού θα ξεκινήσει αύριο, 14 Μαΐου.

«Έχω υποχρέωση να κατεδαφίσω. Εφαρμόζω τον νόμο», σημειώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Καλογερόπουλος, καθώς, όπως υπογραμμίζει, η έκταση πρέπει να απελευθερωθεί και να επιστραφεί στους ιδιοκτήτες της. Όπως είχαν εξηγήσει οι Ρομά στο tvxs.gr τον Σεπτέμβριο του 2012, «όντως το θέμα της ιδιοκτησίας είναι μπερδεμένο. Ιδιοκτήτες φαίνεται να είναι κάποιοι υπάλληλοι του υπουργείου Εμπορίου από το 1967. Αυτοί ισχυρίζονται ότι έχουν τα συμβόλαια της ιδιοκτησίας και πως τότε την είχαν μοιραστεί σε μια κοπή πίτας».

Βάσει του σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης μαζί με την κατεδάφιση προβλέπεται και η μετεγκατάσταση των Ρομά σε μια ελεύθερη αδόμητη έκταση, που παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών, κοντά στον σημερινό καταυλισμό. Η έκταση αυτή επίσης βρίσκεται κοντά στα διοικητικά σύνορα του Δήμου Χαλανδρίου, δημότες του οποίου είναι στην πλειονότητά τους οι Τσιγγάνοι του καταυλισμού.

Οι Ρομά, αρχικά, είχαν εμφανιστεί ικανοποιημένοι από αυτή την προοπτική έχοντας πάντα ως αίτημα να προηγηθεί η μετεγκατάστασή τους της κατεδάφισης. Παρόλα αυτά αντιδρούν στις εξελίξεις καθώς όπως δηλώνουν ο χώρος μεταφοράς δεν έχει καν κτίρια για να κατοικήσουν. «Έτσι πήγαμε σήμερα στον Καλογερόπουλο και τώρα θα καταθέσουμε αίτημα στον εισαγγελέα μήπως και καθυστερήσουμε την κατεδάφιση», δηλώνει στο tvxs.gr ο Στέλιος Καλαμιώτης, πρόεδρος του καταυλισμού του Νομισματοκοπείου.

Η δημοτική αρχή του Χαλανδρίου, επίσης, δεν φαίνεται να ενστερνίζεται το σχέδιο του Δημήτρη Καλογερόπουλου καθώς δεν πληρούνται οι βασικές προϋποθέσεις για την μετεγκατάσταση του καταυλισμού. Η δημαρχεία έχει προτείνει να παραχωρηθούν διαμερίσματα σε διάφορους δήμους ώστε «να μην γίνει μια a priori μετεγκατάσταση και να αποφευχθεί η γκετοποίηση»

πηγή: tvxs.gr 

 

Read More

Πρόστιμο σε ουγγρική εφημερίδα για ρατσιστικό άρθρο κατά των Ρομά

Βουδαπέστη, Ουγγαρία. 

Το Συμβούλιο Ουγγρικών Μέσων Ενημέρωσης (Mediatanacs) επέβαλε πρόστιμο στην εφημερίδα Mayar Hirlap για ένα ρατσιστικού περιεχομένου άρθρου κατά των Ρομά, που είχε δημοσιεύσει στις σελίδες της τον Ιανουάριο, ανακοινώθηκε από το Συμβούλιο.

«Μετά την έρευνα σχετικά με το άρθρο που είχε τίτλο ‘Αυτοί που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν’ στην Mayar Hirlap, η Mediatanacs αποφάσισε να επιβάλει πρόστιμο ύψους 250.000 φλορινιών (περίπου 850 ευρώ) στη εφημερίδα και να την υποχρεώσει να δημοσιεύσει κείμενο με το οποίο θα ανακαλεί τα όσα γράφτηκαν», επισημαίνεται στην απόφαση.

«Είναι η πρώτη φορά που το Συμβούλιο τιμωρεί με χρηματικό πρόστιμο μία εφημερίδα», επισήμανε η ανεξάρτητη αυτή αρχή.

Τον Ιανουάριο, ο Σολτ Μπάγερ, ένας από τους ιδρυτές του κυβερνώντος συντηρητικού κόμματος Fidesz του πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν, δημοσίευσε άρθρο γνώμης έπειτα από την απόπειρα δολοφονίας ενός Ούγγρου αθλητή, η οποία αποδόθηκε στους Ρομά, μετά την Πρωτοχρονιά.

«Η πλειονότητα των τσιγγάνων δεν είναι ικανοί να συμβιώσουν με άλλους. Δεν είναι φτιαγμένοι να ζουν μεταξύ ανθρώπων. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι κτήνη και συμπεριφέρονται σαν κτήνη», έγραψε ο Μπάγερ στη στήλη του, προσθέτοντας πως αυτή η κοινότητα πρέπει να «εξαλειφθεί».

Λίγες ημέρες αργότερα ο Μπάγερ υπαναχώρησε εν μέρει.

«Δεν θέλω να εξαλείψω τους Ρομά, ούτε ένα τμήμα των Ρομά, ούτε έναν από τους Ρομά. Επιθυμία μου είναι οι Ρομά που είναι έντιμοι, εργατικοί, να κατορθώσουν να επιτύχουν στην Ουγγαρία κι εκείνοι που είναι ανίκανοι να συμβιώνουν και να συγκατοικούν με άλλους επιθυμώ να αποκλείονται από την κοινωνία», εξήγησε.

Ο Μπάγερ έχει προκαλέσει πολλές φορές την κοινή γνώμη στην Ουγγαρία εξαιτίας των ρατσιστικών και αντισημιτικών του απόψεων και δηλώσεων.

πηγή: in.gr

Read More

Sa o Roma babo, e bakren chinen

Αυτές τις μέρες οι Ρομά γιορτάζουν τον ερχομό της άνοιξης, γιορτάζουν μαζί και τον Άγιο Γεώργιο_ 23 Απριλίου ή 6 Μάιου, ανάλογα με το ημερολόγιο που ακολουθούν.  Είναι η μέρα τους, η δική τους μέρα: Ederlezi. Όπως λέει ο στίχος του πρωτότυπου τσιγγάνικου άσματος είναι όλοι τους αρνιά για σφαγή,  Sa o Roma babo, e bakren chinen.

Η ελληνική κοινωνία αδυνατεί να τους ενσωματώσει εδώ και 5 αιώνες. Το πιο πρόσφατο δείγμα εχθρικής συμπεριφοράς εκδηλώθηκε στον δήμο Λυκόβρυσης- Πεύκης. Οι δημότες κοντεύουν να πάθουν εγκεφαλικό με την προοπτική εγκατάστασης καταυλισμού σε έκταση 4.660 τετραγωνικών μέτρων σε χώρο που στεγάζονται τέσσερα ερευνητικά ινστιτούτα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Ο δήμος προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη, αναιτιολόγητη και αβάσιμη, η απόφαση της  Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία μετακομίζουν οι αθίγγανοι από το Νομισματοκοπείο στο δήμο Πεύκης.

Στην προσφυγή γίνεται μια παράξενη αναφορά. Λένε ότι η δημιουργία καταυλισμού θα προκαλέσει ρατσιστικές αντιδράσεις. Θεωρούν δηλαδή ότι η προσφυγή από μόνη της δεν αποτελεί ρατσιστική αντίδραση. Δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι ρατσιστικό από μόνο του να μιλούν για «εξαγωγή προβλήματος».  Βλέπουν ανθρώπους εξ ορισμού ως πρόβλημα.

Πέρα από τα θεωρητικά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η παραβατικότητα των Ρομά υπάρχει. Ενισχύεται όμως και διαιωνίζεται από τις ρατσιστικές αντιλήψεις εναντίον τους. Επεκτείνεται από την έλλειψη σεβασμού στο πρόσωπό τους. Οσοι τους απευθύνονται έχουν έναν υποτιμητικό τόνο και μια καχυποψία. Αυτή είναι η καθημερινότητα που βιώνουν οι Ρομά: κάθε δευτερόλεπτο στο περιθώριο. Το ζουν από την πρώτη ημέρα της ζωής τους, από την πρώτη ώρα στο σχολείο.

Λένε πολλοί ότι οι τσιγγάνοι δεν ενσωματώνονται επειδή τους αρέσει ο τρόπος ζωής τους, με τα επακόλουθα. Καλά εκείνοι_ ας αποδεχτούμε ότι είναι αδιόρθωτοι. Η Πολιτεία όμως; Μα η Πολιτεία έχει ροκανίσει όλα τα κονδύλια που προορίζονταν για τους Ρομά. Δήμοι και νομαρχίες εισέπρατταν επί δεκαετίες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συστηματικά κατέληγαν σε άλλα έργα, σε άλλες κατηγορίες πολιτών.

Οι Ρομά ποτέ δεν υπολογίστηκαν ως αληθινοί πολίτες (με εξαίρεση τον μήνα πριν τις εκλογές).  Η ελληνική κοινωνία αρνήθηκε να τους δώσει την ευκαιρία τότε που μπορούσε, τότε που υπήρχαν τα γενναιόδωρα προγράμματα. Η γαλλική κοινωνία αρνήθηκε επίσης, η ρουμανική, η ουγγρική. Και οι τσιγγάνοι αρνούνται με τη σειρά τους. 

Κέζα Λώρη

πηγή: tovima.gr

Read More

Μια ημέρα στον καταυλισμό των τσιγγάνων στο Χαλάνδρι

Στο Δήμο Χαλανδρίου, δίπλα στη λεωφόρο Μεσογείων, βρίσκεται ένας από τους παλαιότερους και μεγαλύτερους καταυλισμούς Ρομά στην Αττική. Τον καταυλισμό αυτό, στον οποίο ζουν οικογένειες εδώ και σαράντα χρόνια, ο Δήμος θέλει πλέον να τον κατεδαφίσει καθώς δηλώνει πως είναι αυθαίρετος. Οι κάτοικοι του καταυλισμού τονίζουν πως δεν έχουν πρόβλημα να φύγουν, δεδομένου ότι εκεί οι συνθήκες δεν είναι πολύ καλές, αρκεί αυτό να γίνει με το σωστό τρόπο, ώστε να μην μείνουν οι οικογένειες και τα παιδιά στον δρόμο. Το tvxs.gr πέρασε μια μέρα στον καταυλισμό για να δει και να παρουσιάσει πως ζουν οι τσιγγάνοι. Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος / Φωτογραφίες: Άννα Αμπάτη ( πηγή: tvxs.gr)

Στάση του μετρό στο Νομισματοκοπείο. Βρισκόμαστε ακόμη στα όρια του δήμου Χαλανδρίου. Κάθετα στη Μεσογείων, δίπλα από το σταθμό του μετρό, ξεκινά ένας δρόμος με καλαμιές που χάνεται μέσα σε μια αλάνα. Εκεί στο βάθος αριστερά και δεξιά του δρόμου βρίσκουμε τον καταυλισμό των τσιγγάνων, που έχουν εγκατασταθεί στο σημείο από το 1971. 
Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος διασχίζει τον καταυλισμό, που αποτελείται από πολλές παράγκες, κάποιες περιποιημένες και κάποιες άλλες όχι. Κάποιες παράγκες έχουν αυλές με λουλούδια και τραπέζια κάτω από πέργολες, και από παντού ακούγονται φωνές συζητήσεων. Σε μια γωνία της παραγκούπολης, σε μια μικρή αυλή, στην οποία τιτιβίζει ένας κοκκινολαίμης, κάθεται μια κυρία με τα έξι δισέγγονά της γύρω της.

Άλλα παιδάκια τρέχουν αμέριμνα, χωρίς τις μπλούζες τους, παίζοντας μεταξύ τους ή με τα σκυλιά τους και κουβαλώντας παλιά λάστιχα από δω και από εκεί.

Κατεστραμμένα αυτοκίνητα, χωρίς πόρτες και ρόδες, βρίσκονται αφημένα στις γωνίες ορίζοντας έτσι τα “οικοδομικά τετράγωνα” της παραγκούπολης. Οι χωμάτινοι - κυρίως - δρόμοι κόβονται από αυλάκια με νερό, που δημιουργούνται από τις μπουγάδες και τα λάστιχα ποτίσματος.

Ο Στέλιος Καλαμιώτης, ο πρόεδρος του καταυλισμού, μας υποδέχεται κατευθείαν στην αυλή του. Μια όμορφη μικρή αυλή, με γλάστρες και λουλούδια και μια πέργολα που δημιουργεί σκιά.

Ο ίδιος μας λέει ότι στον καταυλισμό ζουν κοντά 70 οικογένειες και συνολικά 500 άνθρωποι. Αυτός, από μόνος του, έχει 5 παιδιά, 14 εγγόνια και περιμένει το 15ο! Ο κύριος Στέλιος μεγάλωσε στον καταυλισμό. Τα παιδιά του και τα εγγόνια του γεννήθηκαν και μεγάλωσαν επίσης εκεί. “Όταν ήμουν μικρός έπαιζα για 10 χρόνια ποδόσφαιρο στον Απόλλωνα Χαλανδρίου”, θυμάται.

“Είμαστε Έλληνες πολίτες, μη νομίζετε! Πηγαίνουμε και φαντάροι. Ο παππούς μου πολέμησε. Ο θείος μου ήταν ο Βασίλης Μήτρου! Εκείνος ήταν από την Αλεπούσα Ευβοίας. Καλόγερος. Αλλά στον πόλεμο ντυνόταν Γερμανός και σκότωνε τους Ναζί. Μετά τον φάγανε οι δικοί του... Στην Αλεπούσα κάθε χρόνο ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου του αφήνουν στεφάνια”, μας λέει με χαρά.

Ο Χρήστος Καλαμιώτης, 25 ετών, γιος του προέδρου του καταυλισμού, δηλώνει πως “δεν είμαστε παραπονεμένοι από την ζωή μας. Εγώ μεγάλωσα εδώ, και τώρα μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ. Έτσι μάθαμε να ζούμε. Κάποιος που είχε πολλά και δεν είχε συνηθίσει τα λίγα έχει πλέον πρόβλημα. Εγώ με μια φακή και ένα ντοματάκι,τρώω και είμαι ευχαριστημένος. Με αυτή την λογική, έχουμε καλά βιώματα”.

Η ζωή στον καταυλισμό ξεκινά με δουλειά, κυρίως στη λαϊκή και ως παλιατζήδες, ώστε το μεσημέρι να μπορούν να φτιάξουν φαγητό. Μετά θα έρθει η ξεκούραση, το μπάνιο, και ύστερα η κουβέντα με τους φίλους, για την ομάδα, για την επικαιρότητα. Μετά ξανά από την αρχή.

Πριν βρεθούν στον καταυλισμό οι οικογένειες έμεναν σε διαμερίσματα στην ίδια περιοχή. “Τότε το Χαλάνδρι δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένο”, δηλώνει ο Στέλιος Καλαμιώτης. “Αλλά μετά δεν μας έβαζαν σε σπίτια γιατί είχαμε πολλά παιδιά, όχι γιατί είμαστε τσιγγάνοι. Έτσι, σιγά - σιγά, ένας - ένας, βρεθήκαμε εδώ. Σαράντα χρόνια πάνε τώρα”, συμπληρώνει.

“Πλέον λέμε το κρέας κρεατάκι. Μακάρι να είχαμε πέντε - δέκα ευρώ, να πάρουμε παπουτσάκια στα παιδιά”, δηλώνει η γυναίκα του.

Πηγαίνοντας βαθύτερα στον καταυλισμό, βλέπουμε ένα σπίτι με επτά παιδιά και κανέναν γονιό. Η μητέρα τους είναι προφυλακιστέα κατηγορούμενη για κλοπή και πρόσφατα έχασαν τον πατέρα τους. Ο πρόεδρος προσπαθεί με την βοήθεια του Συνήγορου του Πολίτη, των τοπικών Αστυνομικών Αρχών, αλλά και της Κοινωνικής Πρόνοιας να συλλέξει τα απαραίτητα έγγραφα και άδειες ώστε ο δικηγόρος τους να καταφέρει να βγάλει από την φυλακή την μάνα για να επιστρέψει στα παιδιά της.

Αλλά αυτό δεν είναι το μοναδικό τους πρόβλημα. Πλέον έχουν να αντιμετωπίσουν και τον Δήμο Χαλανδρίου. Ο δήμαρχος, Γιώργος Κουράσης, με εισαγγελική εντολή επιδιώκει να κατεδαφίσει τον καταυλισμό. Αν και ο σχεδιασμός, όπως δήλωσε στο tvxs.gr, ήταν να ξεκινήσει χθες και να διαρκέσει πέντε ημέρες, με δικαστική παρέμβαση η κατεδάφιση αναβλήθηκε για δυο μήνες, με σκοπό να βρεθεί κάποιος χώρος μετεγκατάστασης των ανθρώπων αυτών.

Η αιτιολογία, σύμφωνα με την Δημαρχεία, είναι πως ο καταυλισμός είναι αυθαίρετος (και οι ίδιοι οι τσιγγάνοι, βέβαια, μας εξήγησαν ότι όντως ο χώρος είναι εκτός σχεδίου), ότι γίνεται καταπάτηση ιδιοκτησίας και πως “οι κάτοικοι ενοχλούν τους γείτονες σε υπέρτατο βαθμό”.

“Εντάξει, βάζουμε μουσική. Παντού συμβαίνουν αυτά. Δεν είναι αυτός λόγος να μας διώξουν από εδώ έτσι, χωρίς μέριμνα. Υγειονομικά είμαστε εντάξει. Έχουν γίνει και έλεγχοι. Τουαλέτες χτίσαμε, όπως και αποχέτευση. Δεν έχουμε πρόβλημα να φύγουμε, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει ύστερα από την παρουσίαση μιας σωστής  λύσης”, τονίζει ο Χρήστος Καλαμιώτης.

Ο Στέλιος Καλαμιώτης μας εξηγεί ότι “όντως το θέμα της ιδιοκτησίας είναι μπερδεμένο. Ιδιοκτήτες φαίνεται να είναι κάποιοι υπάλληλοι του υπουργείου Εμπορίου το 1967. Αυτοί ισχυρίζονται ότι έχουν τα συμβόλαια και πως τότε είχαν μοιραστεί σε μια κοπή πίτας”. Ο ίδιος δηλώνει πάντως πως θα ερευνήσουν το θέμα της χρησικτησίας, η οποία βάσει νόμου υποστηρίζει ότι μια ιδιοκτησία περνά στα χέρια εκείνου που την χρησιμοποιεί αποκλειστικά για τουλάχιστον 20 χρόνια.

“Πάντως η δικιά μας πληροφόρηση είναι ότι εδώ θέλουν να χτίσουν κτίριο για το υπουργείο Οικονομικών”, αποκαλύπτει ένας από την ομήγυρη.

Ο Δήμος Χαλανδρίου, πάντως, σύμφωνα με δημοσίευμα του Βήματος τον περασμένο Ιούλιο, φέρεται να εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο σχετικό με την καθαριότητα στον χώρο του καταυλισμού. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, είχε χορηγηθεί στον Δήμο κονδύλι ύψους τριών εκατομμυρίων ευρώ για να αξιοποιηθεί στις υπηρεσίες καθαριότητας της περιοχής, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Η συγκεκριμένη υπόθεση ερευνάται από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και το ΣΔΟΕ.

Τα περισσότερα από τα 52 παιδιά του καταυλισμού πηγαίνουν καθημερινά στο σχολείο. Ο πρόεδρος του καταυλισμού συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ώστε να έρχεται λεωφορείο για να πηγαίνει τα παιδιά στο σχολείο.

“Το χαίρονται. Ετοιμάζονται από το βράδυ, ξυπνάνε το πρωί και όλα μαζί πάνε στο σχολείο. Τα παιδιά μας πριν ήταν σωστά αγρίμια. Το σχολείο τους άλλαξε. Τους ηρέμησε. Αλλά και οι δασκάλες είναι πολύ καλές. Όλο τον Αύγουστο δυο νεαρές κοπέλες ήταν εδώ κάθε μέρα και έκαναν μάθημα στα παιδιά”, δηλώνει ένας πατέρας.

“Σήμερα, όμως, δεν πήγαν όλα τα παιδιά. Κάποια έμειναν πίσω γιατί φοβήθηκαν ότι θα έρθουν οι μπουλντόζες να ρίξουν τα σπίτια”.

Read More